Pamięci setek tysięcy Obywateli polskich zesłanych przez Sowietów w głąb ZSRR w latach 1940/1941.

Śpij mój synu, tam zima zmarznięta

Błądzi w stepie pod naszym barakiem...

Wyrzucono Cię z domu – pamiętaj -

Tylko za to, że jesteś Polakiem.

Za pacierze najsłodsze matczyne,

I za polską tę mowę ojczystą,

Wyrzucono bezbronną ptaszynę,

Mego syna – na Sybir śnieżysty.

Małą duszkę tak wątłą, tak kruchą,

Małe serce tak drogie twej matce,

Skuto w ciężkiej niewoli łańcuchy

I zamknięto w baraku jak w klatce.

Śpij wygnańcze mój! Śpij królewiczu

Z rozbitego dzieciństwa pałacu!

Matka wciąż cegły nosi i liczy,

Matka moknie i ziębnie przy pracy.

Żebyś z głodu zbyt mocno nie płakał,

By zapewnić ci jutro niejasne.

Matka dźwiga kamienie na traktor,

Takie ciężkie jak serce jej własne.

I swą skargę przesmutną ogromnie

Na sąd Boski śle – hen, gwiezdnym szlakiem,

śpij mój synu i śpiąc nie zapomnij,

Że masz zostać na zawsze Polakiem.

Anna Rudawcowa – polska poetka, pisarka, aktorka, nauczycielka i działaczka patriotyczna, zesłana na Sybir z dwojgiem małych dzieci: Halinką i Bohdanem. Wiersz dedykowany małemu Dankowi.

Źródło: Basia z Kazachskich stepów, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, 2018.